دیدم چیزی به امتحانای ترم نمونده و احتمال اینکه خانوم والده سیم اینترنت را بردارند و پاره کنند و مدفون کنند بسیار است گفتیم بیایم التماس دعا کنیم و کمی از خودمان بگوییم.

1_اون دوستی که تو پست قبل راجع به اش نوشته بودم رو دیروز دیدم.اینبار مامانش خونه بود.ما هم به مرادمون نرسیدیم(الان چقدر دلم هوای مرگ گفتن های مرحومه جان رو کرده)

2_به همون سبکی که روشنا گفت دوستان درخواست کردن......از ما هم سوال پرسیده شد که اوضاع معده ی گرامیتان چطور است؟باید بگوییم که الحمد لله خوب استو سلام دارد خدممتان.

و اما چی شد که ما فهمیدیم معده مان خوب است.......

بالاخره بعد از 1000بار دکتر رفتن و آزمایش و عکس(خدا رو شکر آندوسکوپی نکردم)و بعد از کلی نظریات مختلف که الان میگم دکتر گرانقدرمان بیماری بنده را فتخ معده تشخیص دادند.که دارو ها و پرهیزهایمان همچون مادربزرگمان است و ازین سن قاطی پیرزن ها شدیم و به جز دو سه تا غذای لوس هیچی نباید بخوریم.آخه خطرناکه حسن.

حال بگم چیا واسم تشخیص دادن.یه مدت که میکروب اچ پیلوری داشتیم.یه مدت اسید معد ی مان هی زیاد از حد ترشح میشد.یه مدت ریفلکس معده بعد از آن بیماری ای که نیاز به عمل داشت(!)بعد از آن روده ی تحریک پذیر(این ازونایی بود که هم دکتره اسمش رو گفت من نیشم باز شد.یعنی چی اونوقت؟)یه مدت از خود آقای دکتر هم سالمتر بودیم و بالاخره به تشخیص همان دکتر که از ما مریضتر بودند فتخ معده گرفتیم و داریم درمان میشیم.پس تا 3ما هآینده پرونده ی دکتر بازی ما تموم شد.

وقتی به مامانم گفتم دکتر گفته هیچیت نیست مامان یه جوری نگام کرد و گفت خدا رو شکر که بی اختیار(جلو جمع)یه جوری بغلش کردم که خودم له شدم.مامان جووووووووونم ممنون که انقدر نگرانم بودی و واسم نذر کردی.حالا هم برو نذرات رو بده.دوستت دارم.

3_این روزا تعادل ندارم.دیدی خروس جنگی ها رو؟عین اون شدم.دوست دارم بگم این مدت با چند تا از بچه های وبلاگ دعوا کردم و بگم کیا بودن.اما میدونم این کارم اشتباهه.پس دندون به جیگر میگیرم و بدون ذکر نام میگم.

اولیش رو که نمیگم چون خون و خونریزی میشه.تازه الانم حل شده و شخص مذکور بهترین دوستمه.اما ازون به بعد.گاهی میرم تو بعضی وبلاگا که فکر میکنم دوستیم باهم.هی نظر میذارم.میبینم جواب ندادن.بعد که میپرسم میگن نظرم رو ندیدن یا جوابش نیومده و این حرفا.

اما خانوم یا آقایی که داری این نوشته رو میخونی.یه دیقه خودت رو بذار جای من.

وقتی تا حالا چند بار این اتفاق در مورد یکی از دوستات بیفته چه فکری میکنی؟وقتی میبینی همه ی نظرا رو جواب میدن به جز مال تو.چه حسی بهت دست میده؟میتونی اون لبخندی که رو لبته رو نگهش داری؟میتونی بغض نکنی؟میتونی حرص نخوری؟میتونی باور کنی؟

اگه همه ی اینا رو میتونی بهت تبریک میگم.اما میخوام بگم من نمیتونم.نمیتونم آروم بشینم وقتی دارم باهات درد دل میکنم یا یه چیزی میگم بگی ای خدا....بگی گیر نده......

اصلا شما درست میگی.من مشکل دارم زیادی حساسم .بدبینم.اصلا هر چی تو بگی.

ولی دوست من وقتی میدونی رو این مسئله حساسم چرا هی تکرارش میکنی؟خوشت میاد؟

4-تا حالا شده درست وقتی که فکر میکنین یه نفر واستون هیچ ارزشی قائل نیست بشنوین.......

نمیدونم چطوری بگم.دوست دارم بگم کی هستی.دوست دارم اینجا جلو همه ازت تشکر کنم داداش گلم.من قدرت رو ندونستم.میدونم گاهی غیر قابل تحمل میشم.

میدونم بهت اعتماد نداشتم و....چند روزی بود که دیگه واقعا فکر میکردم هیچ نسبتی با هم نداریم.به خودم قبولونده بودم تو هم فقط در حرف داداشم بودی.فکر میکردم چون برادر واقعیم نیستی نمیتونی مثل یه برادر دوسم داشته باشی....تا اینکه اون دوست به من گفت اشتباه میکنی.گفت که چه شبایی به خاطر من نخوابیدی.گفت که چه ساعت هایی به فکر من نبودی که چطوری من از خر شیطون بیام پایین و کیمیا رو فراموش کنم.گفت که اگه حتی رو اسم کیمیا حساس بودی واسه حسادت نبود واسه علاقه ات به من بود.خیلی شرمنده شدم.گفت که وقتی من گریه میکردم چه حالی داشتی.همه ی اینا رو گفت و من اشک ریختم و افسوس خوردم.

هنوز دیر نشده بود.تو هنوزم منتظر من بودی.مثل یه داداش واقعی.

و امروز من برگشتم.چرا نباید دوستام بدونن؟دوست دارم به همه بگم که دوباره خواهر شدم.

ممنونم که هستی.

بی غیرت یا با غیرت داداش گل خودمی.

پی نوشت:این عزیزی که ازش صحبت کردم کسی نیست جز علی تنهاست.....که اسمش رو خودم انتخاب کردم