چشامو بستم تا نبینم قلبت سهم کی داره میشه

چشاتو وا کن تا ببینی قلبم بی تو وا نمیشه

امشب میخوام از یه دوست بنویسم.دوستی که مدت هاست از ژیشم رفته .دوستی که همدمم بود و الان....دوستی که واسه هم جون میدادیم.دوست دارم ازون روزی بگم که اومدم پیشت.

یادته از همون لحظه که اومدم تو اتاقت فهمیدی ناراحتم.اولین حرفی که زدم این بود:عینکی شدم.

بعد نشستم کنارت.و یکم باهات حرف زدم.گفتم بغلم نمیکنی.گفتی الان نه.وقتی مامانت رفت.اومدی کنارم.نزدیک و نزدیکتر.بغلم کردی.بغضم ترکید.برگشتم و با چشمای بارونی تو چشمات زل زدم.نگاهت آرومم میکرد.نمیخواستم اشکام رو ببینی.آخه یادمه یه بار دعوام کردی.یه بار که جلوت بی دلیل زدم زیر گریه میخواستی بزنی تو دهنم(اون روزا اصلا خوب نبودم.)

با هم رفتیم تو اتق داداشت.گفتم میخوام واسم آهنگ تقدیر رو بذاری.گفتی قول میدی گریه نکنی؟گفتم قول میدم.وقتی شادمهر با اون صدای اشنا شروع کرد به خوندن یاد کیمیا افتادم.از هر جمله اش هزار تا خاطره داشتم.تو حواست نبود.یهو برگشتی دیدی صورتم پر اشک شده.یه نگاه غضبناک به من انداختی.اشکام رو پاک کردم.تا وقتی صورتم رو خندون ندیدی چشم ازم بر نداشتی.یه لحظه پشتت رو به من کردی وقتی برگشتی دیدی دوباره صورتم خیسه.آهنگ رو قطع کردی.التماست کردم.قسمت دادم گفتم جون من قطع نکن.دلم واسش تنگ شده.اما گوش ندادی.گفتی طاقت دیدن اشکام رو نداری.روم رو برگردوندم و اروم آروم اشک میریختم.سرم رو رو زانوهام گذاشته بودم.یهو دیدم یکی از پشت بغلم کرد.تو یه چشم به هم زدن خودم رو تو آغوشت ژیدا کردم.هیچ وقت اون لحظه رو فراموش نمیکنم.چقدر قشنگ بود.به خودت هم گفتم.سعی کردی آرومم کنی.گوشیم دستم بود و خودم رو مشغول نشون میدادم.که یهو دیدم یه قطره اشک رو شونه ام ریخت.برگشتم دیدم داری گریه میکنی.عزیزم.عشقم نازم.جون من گریه نکن.وگرنه منم گریه ام میگیره.تو رو خدا آروم باش.

وقتی تو بغلت دراز کشیدم احساس کردم هیچ غمی ندارم.تو دلم به کیمیا دهن کجی میکردم.

چون فکر میکردم این حس همیشه بینمون میمونه.

اما دیشب که گفتم میخوام بیام پیشت آب پاکی رو رو دستم ریختی.بدجوری دلم شکست.اما گریه نکردم.الان میخوام دوباره بهت زنگ بزنم و خودم رو دعوت کنم.میتونم بیام پیشت؟میتونم دوباره خودم رو تو آغوشت پیدا کنم.

پی نوشت:اگه این پست رو جایی میخوندم چه فکرایی که نمیکردم.